Opis
Anavar był starą amerykańską marką doustnego sterydu oksandrolonu, początkowo stosowanego w 1964 roku przez producenta leków Searle. Został skomponowany jako niezwykle łagodny anabolik, który może być nawet bezpiecznie stosowany jako stymulant rozwoju u młodzieży. Od razu nasuwa się myśl o standardowym stresie: "sterydy zahamują rozwój". W każdym razie jest to naprawdę nadmiar estrogenu przygotowany przez większość sterydów, który jest sprawcą, w taki sam sposób, w jaki jest motywacją, dlaczego kobiety przestają rozwijać się wcześniej i mają krótszy normalny wzrost niż mężczyźni. Oxandrolone nie aromatyzuje, a w ten sposób anaboliczny wpływ związku może naprawdę reklamować bezpośredni rozwój. Kobiety zwykle dobrze znoszą ten lek w niskich dawkach, a kiedyś był on zalecany w leczeniu osteoporozy. Gdy nastroje dotyczące sterydów zaczęły się zmieniać w latach 80-tych, leki na oxandrolon zaczęły spadać. Słabnące transakcje prawdopodobnie skłoniły Searle do zaprzestania produkcji w 1989 roku i do tej pory zniknął on z amerykańskich aptek. Tabletki Oxandrolone są ponownie dostępne w USA przez BTG, nosząc nową markę Oxandrin. BTG kupiło prawa do pigułki od Searle i jest ona obecnie produkowana z nowego powodu w leczeniu zespołu marnotrawstwa związanego z HIV/AIDS.
Anavar jest łagodnym anabolikiem o niskim ruchu androgennym. Jego zmniejszony ruch androgenny wynika ze sposobu, w jaki jest filią dihydrotestosteronu (DHT). Pomimo faktu, że można odnieść wrażenie, że może to uczynić go bardziej androgennym sterydem, w rzeczywistości czyni steryd mniej androgennym w świetle faktu, że jest on obecnie "zmniejszony o 5-alfa". W związku z tym nie oferuje możliwości współpracy z białkiem 5-alfa reduktazy i wierzy w silniejszą strukturę "dihydro". Jest to podstawowa kwestia tego, gdzie steryd jest przystosowany do wzmocnienia w organizmie, a dzięki oxandrolonowi nie mamy takiego samego potencjału jak testosteron, który jest kilka razy bardziej dynamiczny w tkankach reagujących na androgeny w przeciwieństwie do tkanki mięśniowej ze względu na jego zmianę na DHT. Kwintesencja oxandrolonu ma dostosowany poziom mocy zarówno w mięśniach, jak i androgennych tkankach docelowych, na przykład skórze głowy, skórze i prostacie. Jest to porównywalna okoliczność, jaką obserwuje się w przypadku Primobolanu i Winstrolu, które dodatkowo wywodzą się z dihydrotestosteronu, ale nie są znane jako substancje wyjątkowo androgenne
Ten steryd dobrze sprawdza się w podnoszeniu jakości i dwoistości, pomimo faktu, że jego łagodny charakter sprawia, że nie jest idealny do celów budowlanych. Wokół sokowirówek jest najczęściej wykorzystywany w okresach cięcia, gdy martwi się o utrzymanie wody. Standardowa dawka dla mężczyzn wynosi 20-50 mg dziennie, co jest poziomem, który powinien zapewnić rozpoznawalne rezultaty. Można go dalej łączyć z anabolikami, takimi jak Primobolan i Winstrol, aby zainspirować twardszy, bardziej charakterystyczny wygląd bez uwzględnienia konserwacji wody. Takie mieszanki są wyjątkowo powszechne i mogą drastycznie poprawić wygląd fizyczny pokazu. Można dodatkowo dołączyć solidne niearomatyzujące androgeny, takie jak Halotestin, Proviron lub trenbolon. W tej sytuacji androgen naprawdę służy do zestalenia mięśni, a jednocześnie sprawia, że warunki są bardziej idealne do redukcji tkanki tłuszczowej. Kilku konkurentów decyduje się na konsolidację oxandrolonu w stosy budujące, jednak w większości ze standardowymi tabletkami budującymi, takimi jak testosteron lub Dianabol. Typowym celem przy tej okazji jest dodatkowe dodanie jakości, a dodatkowo bardziej jakościowy wygląd masy androgenowej. Kobiety, które obawiają się maskulinizującego wpływu wielu sterydów, mogą być bardzo otwarte na stosowanie tej pigułki, ponieważ jest to rzadko spotykane przy niskich dawkach. Tutaj codzienna dawka 5 mg powinna nielegalnie imponować rozwojem bez zauważalnych reakcji androgennych różnych tabletek. Podekscytowane kobiety mogą chcieć rozszerzyć łagodne anaboliki, takie jak Winstrol, Primobolan lub Durabolin. W momencie połączenia z takimi anabolikami klient powinien dostrzec szybsze, bardziej trwałe efekty budowania mięśni, ale może również zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju androgennego.
Badania wykorzystujące niskie dawki tego związku odnotowują znikome zakłócenia w regularnej obsłudze testosteronu. Podobnie, gdy jest stosowany samodzielnie jako część niewielkich sum, zwykle nie ma potrzeby stosowania tabletek pomocniczych, takich jak Clomid / Nolvadex lub HCG. Ma to znaczny związek ze sposobem, w jaki nie zmienia się w estrogen, który, jak wiemy, ma w znacznym stopniu znaczący wpływ na endogenne przetwarzanie hormonów. Bez estrogenu wywołującego negatywną reakcję, wydaje się, że odnotowujemy wyższy limit, zanim zostanie odnotowane ograniczenie. Jednak przy wyższych pomiarach oczywiście ukrycie wspólnego poziomu testosteronu nastąpi nawet teraz z tym lekiem, jak w przypadku każdego sterydu anabolicznego / androgennego, a zatem zobowiązuje do pomocy po cyklu w przywróceniu HPTA.
Anavar jest dodatkowo 17-alfa alkilowanym doustnym sterydem, przekazuje modyfikację, która będzie wywierać nacisk na wątrobę. Ważne jest jednak, aby zwrócić uwagę, że pomimo tej zmiany oxandrolon jest w zasadzie wyjątkowo przyzwoicie wytrzymały. Podczas gdy testy chemiczne wątroby będą co jakiś czas wykazywać podwyższone właściwości, prawdziwe uszkodzenie z powodu tego sterydu nie jest zazwyczaj problemem. Bio-Technology General twierdzi, że oxandrolon nie jest tak szeroko metabolizowany przez wątrobę, jak inne orale l7aa; potwierdzają przy okazji, że prawie jedna trzecia związku jest nadal na miejscu po wydaleniu z moczem. Może to mieć związek z łagodniejszym charakterem tego operatora (w przeciwieństwie do innych leków doustnych l7aa) w odniesieniu do hepatotoksyczności. Jedno badanie porównujące wpływ oksandrolonu z różnymi wykonawcami, w tym metylotestosteronem, noretandrolonem, fluoksymesteronem i metandriolem, wyraźnie potwierdza tę myśl. Tutaj wykazano, że oksandrolon powoduje najbardziej minimalne utrzymanie sulfobromoftaleiny (BSP; marker lęku wątroby) wokół wszystkich wypróbowanych alkilowanych orali. 20 mg oksandrolonu rzeczywiście przygotowało 72% mniej konserwacji BSP niż równoważne pomiary fluoksyrnesteronu, co jest znaczącym rozróżnieniem, ponieważ mają one taką samą śmiertelną dla wątroby regulację. Dzięki takim odkryciom, w połączeniu ze sposobem, w jaki gracze rzadko zgłaszają problemy z tą pigułką, większość czuje się dobrze, akceptując ją jako znacznie bezpieczniejszą w użyciu przez więcej cykli niż zdecydowana większość różnych orali z tymi kwalifikacjami. Pomimo faktu, że może to być poprawne, nie można odrzucić ryzyka uszkodzenia wątroby, szczególnie w przypadku większych pomiarów.
W pewnym momencie oksandrolon był również brany pod uwagę jako możliwy lek dla osób cierpiących z powodu podwyższonego poziomu cholesterolu lub trójglicerydów. Wczesne badania wykazały, że nadaje się on do obniżania zagregowanych wartości cholesterolu i trójglicerydów u określonych rodzajów pacjentów z hiperlipidemią, co początkowo uważano za potencjał tego leku jako wykonawcy hipo- (obniżającego poziom lipidów). Po dalszych badaniach odkryliśmy jednak, że chociaż stosowanie tej pigułki może być połączone z obniżeniem wartości cholesterolu, to jest tak, że następuje redystrybucja w proporcji cholesterolu świetnego (HDL) do strasznego (LDL), zwykle przesuwając wartości w niekorzystnym kierunku. Może to oczywiście zniweczyć wszelki pozytywny wpływ, jaki lek może mieć na trójglicerydy lub cholesterol całkowity, a nawet spowodować zagrożenie dla serca, gdy jest przyjmowany przez dłuższy czas. Dziś rozumiemy, że jako zbiór sterydów anabolicznych / androgennych przetwarzają wyjątkowo niekorzystne zmiany w profilach lipidowych i naprawdę nie są cenne w rozproszeniu układu trawienia lipidów. Jako doustny steryd c17 alfa alkilowany, oxandrolon jest najprawdopodobniej znacznie bardziej niebezpieczny w użyciu niż wstrzykiwany estryfikowany do wstrzykiwań, na przykład testosteron lub nandrolon pod tym względem.